Қоңырау: Нұсқалар арасындағы айырмашылық
ш →Дереккөздер: clean up, replaced: Дереккөздерттер → Дереккөздер using AWB |
шӨңдеу түйіні жоқ |
||
| 1-жол: | 1-жол: | ||
'''Қоңырау''' – [[Музыкалық аспаптар|музыкалық аспап]]. Ертеде қоңыраудың әр түрлі үлгілері діни жораларда, [[салт-дәстүр]] рәсімдерінде қолданылғаны жөнінде көптеген деректер кездеседі. Қоңыраулар тот баспайтын сапалы жез, мелхиор т.б. металдан жасалады. Кейде сыртына жұқалап [[алтын]], [[күміс]] жалатылады. |
'''Қоңырау''' – [[Музыкалық аспаптар|музыкалық аспап]]. Ертеде қоңыраудың әр түрлі үлгілері діни жораларда, [[салт-дәстүр]] рәсімдерінде қолданылғаны жөнінде көптеген деректер кездеседі. Қоңыраулар тот баспайтын сапалы жез, мелхиор т.б. металдан жасалады. Кейде сыртына жұқалап [[алтын]], [[күміс]] жалатылады.Жүргізілген археологиялық |
||
қазбалар мәліметтеріне сүйенсек мұндай қоңыраулар еліміздің әр өңірінен табылды. Қңырауды арнайы жеңіл таяқшамен соғып ойнайды. Қоңыраудың ең кішкене үлгісін ел ішіндегі өнерпаздар [[домбыра]], [[қылқобыз]], [[нарқобыз]] секілді аспаптардың басына, шанақ ішіне таққан. Мыс, [[Абай]] [[әнші]] Әлмағамбетке арнап қоңыраулы [[домбыра]] жасатқан. Белгілі коллекционер, өнертанушы Б.Сарыбаевтың жеке коллекциясында сирек кездесетін “Қоңыраулы асатаяқ” аталатын көне аспап бар. Ал [[шаңқобыз]] аспабында ойнайтын қыз-келіншектер шағын қоңырауды саусаққа іліп ойнайтын болған.<ref>Қазақ мәдениеті. Энциклопедиялық анықтамалық. Алматы: “Аруна Ltd.” ЖШС, 2005 ISBN 9965-26-095-8</ref> |
|||
Қазақтың халық [[музыка]] аспаптары мұражайында қоіыраудың 7 дыбыстық жүйеге лайықталған нұсқалары бар. Қоңырауды “Сазген”, “[[Отырар сазы]]”, т.б. өнер топтары пайдаланып жүр.<ref name="source1">Қазақ энциклопедиясы</ref> |
Қазақтың халық [[музыка]] аспаптары мұражайында қоіыраудың 7 дыбыстық жүйеге лайықталған нұсқалары бар. Қоңырауды “Сазген”, “[[Отырар сазы]]”, т.б. өнер топтары пайдаланып жүр.<ref name="source1">Қазақ энциклопедиясы</ref> |
||
18:59, 2015 ж. наурыздың 9 кезіндегі нұсқа
Қоңырау – музыкалық аспап. Ертеде қоңыраудың әр түрлі үлгілері діни жораларда, салт-дәстүр рәсімдерінде қолданылғаны жөнінде көптеген деректер кездеседі. Қоңыраулар тот баспайтын сапалы жез, мелхиор т.б. металдан жасалады. Кейде сыртына жұқалап алтын, күміс жалатылады.Жүргізілген археологиялық қазбалар мәліметтеріне сүйенсек мұндай қоңыраулар еліміздің әр өңірінен табылды. Қңырауды арнайы жеңіл таяқшамен соғып ойнайды. Қоңыраудың ең кішкене үлгісін ел ішіндегі өнерпаздар домбыра, қылқобыз, нарқобыз секілді аспаптардың басына, шанақ ішіне таққан. Мыс, Абай әнші Әлмағамбетке арнап қоңыраулы домбыра жасатқан. Белгілі коллекционер, өнертанушы Б.Сарыбаевтың жеке коллекциясында сирек кездесетін “Қоңыраулы асатаяқ” аталатын көне аспап бар. Ал шаңқобыз аспабында ойнайтын қыз-келіншектер шағын қоңырауды саусаққа іліп ойнайтын болған.[1] Қазақтың халық музыка аспаптары мұражайында қоіыраудың 7 дыбыстық жүйеге лайықталған нұсқалары бар. Қоңырауды “Сазген”, “Отырар сазы”, т.б. өнер топтары пайдаланып жүр.[2]
Дереккөздер
- ↑ Қазақ мәдениеті. Энциклопедиялық анықтамалық. Алматы: “Аруна Ltd.” ЖШС, 2005 ISBN 9965-26-095-8
- ↑ Қазақ энциклопедиясы
 | Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |
 | Бұл мақалада еш сурет жоқ.
Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз.
|