Валериан Павлович Правдухин

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Валериан Павлович Правдухин (1892, Орынбор губерниясы, Танальск станциясы, — 1939) — жазушы, драматург, саяси қуғын-сүргін құрбаны. Орынбор семинариясында, Шанявский атындағы Мәскеу халық университетінде оқыған. Осында болашақ зайыбы, жазушы Л.Сейфуллинамен танысқан. Жазушы Жайық өзені бойымен Орынбордан Орал қаласына дейінгі аралықты қайықпен жүзіп өтіп, осы саяхат әсерлері жөнінде «Яик уходит в море» атты кітабін (1937) жарыққа шығарды. Көп кешікпей жазушы жаламен сотталып, 1939 ж. түрмеде қайтыс болды. 20 жыл өткеннен соң ақталды.[1]

Дереккөздер

[өңдеу | қайнарын өңдеу]
  1. Батыс Қазақстан облысы. Энциклопедия. — Алматы: «Арыс» баспасы, 2002 жыл. ISBN 9965-607-02-8