Василий Григорьевич Перов
Василий Григорьевич Перов | |
Туған күні |
4. 1. 1834 |
---|---|
Қайтыс болған күні |
10. 6. 1882 |
Қайтыс болған жері |
Мәскеу |
Қызметі |
кескіндемеші |
Перов Василий Григорьевич (2 немесе 4. 1. 1834, Тобольск,— 10. 6. 1882, Кузьминка с., Мәскеу маңы) — орыс кескіндемешісі.
1853—61 ж. Мәскеудегі кескіндеме, мүсін және сәулет өнері училищесінде (М. И. Скотти, А. Н. Мокрицкий және С. К. Зарянкодан) оқыды. Көркемсурет академиясының пенсионері (1862—69, 1864 жылға дейін Париждегі). Көшпелі көркемсурет көрмесі серіктігінің мүшесі әрі ұйымдастырушы (қ. Цередвижциктер). 1860 жылдардың басында өткір уытты бірнеше жанрлық картиналар («Пасха кезіндегі селодағы крест шеруі», 1861, Мәскеу, Третьяков гал.) салды. Суретші Париждегі творчествосы кезеңіндегі еңбектерінен әр адамның өзіндік ерекшелігін ашуға талпынушылық байқалады («Соқыр музыкант», 1864, Третьяков гал.). Перовтың 60 жылдардың 2-жартысындағы еңбектерінен кембағалдар мен кемтарларға деген мейірім аңғарылады. «Өлікті шығару» (1865), «Суға кеткен қыз» (1867), «Шекарадағы ең ақырғы кабак» (1868, бәрі де Третьяков гал-нда) атты картиналарында әсем табиғат көріністері басты орын алған. Ол — А. Н. Островский (1871), В. И. Даль, Ф. М. Достоевский (екеуі де 1872) портреттерінің (үшеуі де Третьяков) және «Аңшылар демалысы», «Балықшы» (екеуі де 1871, Третьяков гал.) атты саятшылық көріністердің авторы.
1871—82 ж. Мәскеудегі кескіндеме, мүсін және сәулет өнері училищесінде сабақ берді. Шәкірттері: Н. А. Касаткин, С. А. Коро- вин, М. В. Нестеров, А. П. Рябушкин.[1]
Дереккөздер
[өңдеу | қайнарын өңдеу]- ↑ Қазақ Совет Энциклопедиясы , 9 том