Дилогия

Дилогия (di - екі және logos - сөз, әңгіме, баян) - бір-бірімен жалғастырылып, бір идеялық ой-тұжырымдар негізінде жазылған, басты кейіпкерлері ортак, бірақ композициялық тұрғыдан дербес екі шығармадан құралған көркем туынды. Дилогияны құрайтын әр шығармада баяндалатын оқиға тиянақталып, көбінесе, негізгі кейіпкердің өміріндегі белгілі бір кезенді қамтиды. Сондықтан екі шығарманың әр қайсысы өзінше аталып, жеке кітап болып та басыла береді. Әр бөлімнің жеке аттары болғанымен де оның сюжеттік желісінде, композициялық құрылымында тұтастық болады. Алғашқы бөлімдегі кейіпкерлер екіншісінде де әрекет жасап, авторлық идеяны ашуға қызмет етеді. Қазақ әдебиетіндегі Дилогияның тамаша үлгісі Ғ.Мүсіреповтің "Оянған өлке" (1953) мен "Жат қолында" (1984) романдары. Екі романның да кейіпкерлері ортак, бірақ екеуі де жеке-жеке шығарма. Сондай-ақ, 3.Қабдоловтың "Ұшкын" (1956), "Жалын" (1963) романдарынан күралған "Біз жанбасақ" шығармасы, М.Мағауиннің "Аласапыран" (1981, 2- кіт. 1983), Ж.Молдағалиевтің "Торғай толғауы" мен "Сарыарқаның сүйіктісі" романдары, К,.Мұхамеджановтың "Бөлтірік бөрік астында" мен "Құдағи келіпті" (1950 - 61) пьесалары Дилогияға жатады.