Жюлье́тта, или Жюли́ Рекамье́ (фр. Juliette (Julie) Récamier, толық аты фр. Jeanne Françoise Julie Adélaïde — Жанна Франсуаза Жюли Аделаида, қыз күнінде Bernard — Бернар), Рекамье (1777 жыл 3 желтоқсан, Лион, Франция —1849 жыл 11 мамыр, Париж) — белгілі сұлу, әйгілі әдеби-саяси салонның бастығы, ол сол кездегі интеллектуалды орталық болатын. Оның аты жақсы талғам мен міндетті сипаттайды. Ол Еуропалық масштабта «жұлдыз» болатын, ол туралы Ресейде, Англияда, Италияда, Германияда айтады.

Өмірбаяны

Жюли Рекамье, ол кезде әлі Бернар, Лионда нотариус отбасында дүниеге келді. 1786 жылы оның әкесі мансап баспалдағымен көтерілгеннен соң Парижке көшіп кеткен.

1793 жылы, әлі 16 жасқа толмаған кезінде, банкир Жак Рекамьге тұрмысқа шығады, ол одан 26 жасқа үлкен болған. Олардың арасындағы қарым-қатынас махаббат емес, достық болды. тойлық сыйлық ретінде банкир оған Париждегі Неккера қаржы министрлігі королдігінен үлкен үй сатып әпереді.

Жюлидің сұлулығы, оның ақылы мен саяси көзқарастары ерекше болды, сол себепті оның салонына көптеген түрлі жастағы, түрлі жағдайдағы адамдар келе бастады. Қонақтар тізімінің ішінде жазушы Рене де Шатобриан болды, ол Рекамьені өте қатты сүйген, жазушы және сыншы Огюстен Сент-Бёв, Жюлидің ең жақын құрбысы, жазушы Сталь, Камилл Жордан және т.б. бар.

Принц Август Прусский өзінің мадам Рекамье кисти Жерармен портретіне тапсырыс берген.

Жюлидің таң қалдырарлық сұлулығы оған көптеген бас июшілердің махаббатын сыйлады, олардың ішінде маршал Жан-Батист Бернадот, герцог Матьё де Монморанси-Лаваль, ханзада Август Прусский, Бенжамен Констан, Наполеоннің ағасы Люсьен Бонапарт. Бірақ Рекамье дистанция ұстанып достық қарым-қатынасты ұстана білді.

Мадам Рекамье жаңа мемлекеттік саясатқа қарсылығын жасырған жоқ. Оның салоны кейін ақырындап оппозициялық саяси орталыққа айналып кетті. Императорлық полиция бірнеше рет оның салонын жапқан. Жермена де Сталь айдалғаннан соң да ол олмен байланысын үзген жоқ, бірақ кейін оны астанадан да қуу туралы бітім шықты. Ол француз отарына көшіп кетіп, Италияны аралады, кейін Парижге реставрациядан соң қайтты. 1819 жылы ол Аббе-о-Буа монастырьіне көшіп келеді, сол жерде қабылдауларды жалғастырады; оның жақын досы Рене де Шатобриан олмен бірге өмірінің соңына дейін болған.

Жюли мемуарлар жазды, бірақ өлім алдында олардың көзін құртуды талап етті. Ол өте көп хаттар қалдырды. Олардың жартысы кейін басылып шықты.

Қызықты фактілер

   Жак Луи Давидтың суретінде  мадам Рекамье отырған кушетке кейін оның өзінің атымен аталып кеткен.

Өнерде

• «Рекамье Портреті» —Жак Луи Давид атты француз суретшісінің жұмысы, 1800 жылы салынған.

• «Рекамье Портреті» —Франсуа Жерар жұмысы 1802 жыл.

• «Мадам Рекамье» — скульптура (бюст) Жозеф Шинар жұмысы.

• «Рекамьенің жетістігі» —Рене Магриттаның суреті (1955).

• "Екі ғасыр"-өлең, Александр Блок (1911)

• Франсуаза Важнер, «Рекамье ханым»; Серия: Керемет адамдар өмірі.

• Amélie Lenormant, Souvenirs et correspondance tirés des papiers de Madame Récamier, Paris, Lévy, 1860.

Сілтемелер

• Кушетки мадам Рекамье — имя, ставшее нарицательным| http://artwood.org.ua/recamier.html

• Но счастлив тот, кто обрел врача!|http://davidaidelman.livejournal.com/286069.html