Исаак Константинович Кикоин

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту
Исаак Константинович Кикоин
Туған күні

15 (28) наурыз 1908 (1908-03-28)

Туған жері

Кіші Жагорлар, Шавель уезді, Ковен губерниясы,Ресей империясы

Қайтыс болған күні

28 желтоқсан 1984 (1984-12-28) (76 жас)

Қайтыс болған жері

Мәскеу, РКСР, КСРО

Азаматтығы

 КСРО

Ғылыми аясы

физика

Жұмыс орны
  • Ленинград физико-техникалық институты (1929—1936)
  • Орал физико-техникалық институты (1936—1943)
  • Курчато институты (1943—1984)
Ғылыми дәрежесі

профессор

Альма-матер

Ленинград политехникалық институты (1930)

Исаак Константинович Кикоин (15 (28) наурыз 1908, Кіші Жагорлар, Шавель уезді, Ковен губерниясы28 желтоқсан 1984, Мәскеу)) — кеңес физигі, КСРО ғылым академиясының академигі (1953; 1943 жылдан корреспондент мүшесі), Социалды Еңбек Ері (1951). Ленинград политех институтын бітерген соң (1930), сондағы Физики технология иснтитутында (1936), ал 1943 жылдан Атом энергиясы институтында қызмет істеді. 1944 жылдан Москва инженерлік- физика институтының, 1955 жылдан МГУ-дің профессоры. Негізгі ғылыми еңбектері атом физикасы мен техникасы және қатты денелер физикасы салаларына арналған. Кубтық кристалдардағы антизотропияның фото магниттік эффектілерінен алғаш бақылап, Кикоин-Носков эффектісін ашты (1933). Cұйық металдардағы Холл эффектісіне, асқын өткізгіштердегі гиромагниттік эффектіне байланысты өлшеулер жүргізді. Кикоин мектепте оқытылатын физика пәнінің программасы жөнінде құрылған Комиссияның орынбасары (1965) және жоғары оқу орындары мен орта мектептерге арналған оқулықтардың авторы, 5 рет Ленин орденімен және басқа орденмен, медальдармен марапатталған. Лениндік (1959) және Мемлекеттік сыйлықтардың (1942, 1949, 1951, 1953, 1967) лауреаты.

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]