Историзм
Историзм (тарихи сөз)[1] — атап білдіретін заттары мен құбылыстары өмірде жоқ, көнеріп қолданудан шығып қалған сөздер мен тұрақты сөз тіркестері. Историзм лексиканын пассив қабатына жатады. Историзм көне замандарға да (адырна, кіреуке, алдаспан, қыдыра жалды қыл құйрық, сұр жебе, бабай түктішашты әзиз), таяуда өткен заманға да (саужой (сауатсыздыкты жою), қаратаяқ (зиялы), шабарман, болыс) байланысты болуы мүмкін. Историзм ғылыми әдебиеттерде терминдік мағынада, көркем әдебиеттерде тарихи бейне, бояу жасау үшін қолданылады.[2]
Дереккөздер
[өңдеу | қайнарын өңдеу]- ↑ Қазақ тілі. Энциклопедия. Алматы: Қазақстан Республикасы Білім, мәдениет және денсаулық сақтау министрлігі, Қазақстан даму институты, 1998 жыл, 509 бет. ISBN 5-7667-2616-3
- ↑ Тіл білімі терминдерінің түсіндірме сөздігі — Алматы. «Сөздік-Словарь», 2005 жыл. ISBN 9965-409-88-9
 | Бұл мақалада еш сурет жоқ.
Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз.
|
|
Бұл — мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет. |