Мегар мектебі

Мегар мектебі — философиялық бағыт.

Б. з. д. 4 ғасырда ежелгі Грекияда құрылған. Негізін қалаған — Сократтың шәкірті, Мегардан шыққан Евклид. Сократ қайтыс болғаннан кейін Мегар мектебінің өкілдері Парменидтің мәңгі және өзгермейтін біртұтастық (болмыс) жөніндегі ілімін Сократ этикасы мен теологиясының жоғары ұғымы — мейірімділікпен біріктірмек болды. Евклид дүниеде бір ғана ізгілік бар, ол — өз-өзіне барабар және өзгермейді, сондай-ақ ол ақиқат, ақыл, құдай есімімен белгілі деп санады. Мегар мектебінің өкілдері элейлік Зенонның және софистердің дәстүрін жалғастыра отырып, философиямен шұғылданудың негізгі тәсілі ретінде диалектика мен эристиканы кеңінен пайдаланды. Кейіннен мегарлықтар (Стилпон, т.б.) өздерінің этикалық көзқарасы жағынан киниктерге жақын болды. Стилпонның шәкірті китиондық Зенон Мегар мектебін киник және стоик мектептеріне қосып, қайта құрады.

Философия тарихында Мегар мектебі логиканың дамуына айтарлықтай үлес қосты.