Олег Иванович Янковский
| Олег Янковский | |
 | |
| Жалпы мағлұмат | |
|---|---|
| Туған күні | |
| Қайтыс болған күні | |
| Қайтыс болған жері | |
| Азаматтығы | |
| Мамандығы | |
| IMDb | |
Олег Иванович Янковский (23 ақпан 1944, Жезқазған — 20 мамыр 2009, Мәскеу) — кеңестік, ресейлік кино және театр актері, КСРО халық әртісі, (1991), режиссер, КСРО мемлекеттік сыйлығының (1987), Ресей Федерациясының мемлекеттік сыйлығының иегері.
Биографиясы
[өңдеу | қайнарын өңдеу]Олег Иванович Янковский 1944 жылы 23 ақпанда Қазақ ССР Жезқазған қаласында Иван Павлович мен Марина Ивановна Янковскийлер отбасында дүниеге келген. Белорусь және поляк тегінен шыққан.
Актердің әкесі Ян Яковский (кейін Иван) төңкеріске дейін 1917 жылы гвардия офицері, Семенов полкі лейб-гвардиясының штабс-капитаны болады, Бірінші дүниежүзілік соғыста офицерлік Георгиев крестімен марапатталады. Брусиловский бұзылысы кезінде ауыр жарақаттанады. Мансабын Семенов полкінде бастаған Тухачевскиймен бірге қызмет атқарады. 1930 жылдың басында тұтқындалып, 1936 жылы қайта босатылады. Олег Янковскийдің айтуы бойынша Иван Павлович Тухачевскийдің досы болғаны үшін қайтадан тұтқындалады. Көп ұзамай босатылады. Ұлы Отан соғысы кезінде тыл жұмыстарында – Жезқазған мен Ленинабадтағы құрылыста жұмыс істейді. 1951 жылы отбасы Саратов қаласына көшіп келеді және осында 1953 жылы Иван Павлович қайтыс болады.
Ерте жылдар
[өңдеу | қайнарын өңдеу]Кинодағы дебют
[өңдеу | қайнарын өңдеу]
1970 жылдар
[өңдеу | қайнарын өңдеу]«Сол Мюнхгаузен»
[өңдеу | қайнарын өңдеу]
1980 жылдар
[өңдеу | қайнарын өңдеу]
1990 жылдар
[өңдеу | қайнарын өңдеу]2000 жылдар
[өңдеу | қайнарын өңдеу]
Соңғы жұмыстары
[өңдеу | қайнарын өңдеу]
Сырқат пен қайтыс болуы
[өңдеу | қайнарын өңдеу]Жеке өмірі
[өңдеу | қайнарын өңдеу]Мәскеуде тұрады және сонда жұмыс істейді, үйленеді.
Әйелі – актриса, Ресейдің еңбек сіңірген актрисасы Людмила Зорина. Олар Олег Янковский театр училищесінде 2-курс оқып жүргенде үйленеді.
Олег Янковскийдің ұлы – Филипп Янковский – актер және кинорежиссер.
Келіні – Оксана Фандера – актриса.
Немерелері – Иван (Халықаралық киномектептің режиссура факультетін бітірген соң ГИТИС-тің актерлік факультетінде оқиды) және Елизавета.
Аға-інілері: Ростислав Янковский, кино және театр актері, КСРО-ның халық әртісі және Николай Янковский (1940 жылы туған), «Теремок» атты саратов қуыршақтар театры директорының орынбасары болып жұмыс істейді.
Немересі – Игорь Янковский – кино актері.
Естелік
[өңдеу | қайнарын өңдеу]
Шығармашылығының бағасы
[өңдеу | қайнарын өңдеу]Қызықты мәліметтер
[өңдеу | қайнарын өңдеу]Олег Янковский, өзін әртіс болуға итермелеген оның алғашқы махаббаты екенін мойындайды. Бұрын Минскіде тұрғанда 10-сынып оқып жүргенде оны досы спортшы, өте әдемі қыз Лила Болотпен таныстырады (ол Олегтен 3 жас үлкен болған). Ол қыздың көңілінен шығу үшін өзін минск театрының әртісі етіп таныстырады. Бірақ өтіріктің арты ашылады және Лилаға өзінің шынымен де әртіс бола алатынын дәлелдеу үшін өзіне-өзі әртіс болуға сөз береді.
Олег Янковскийдің аяқталмай қалған рөлі Рустам Хамдамов режиссерлік еткен ұлы актриса Вера Холодная туралы түсірілген «Нечаянные радости» атты фильмі болатын. Фильмнің түсірілімі жартысына келгенде «Мосфильм» дирекциясы фильмнің түсіріліп біткен бөлімі сценарий бойынша түсірілмегені біліп қояды. Түсірілім тоқтатылып, режиссер жұмыстан шеттетіледі. Осы сценарийдің негізінде Никита Михалков басты рөлдегі Елена Соловеймен бірге «Раба любви» атты фильм түсіреді. Хамдамовтың фильміндегі Янковскийдің рөлін Евгений Стеблов ойнайды. «Синие кони на красной траве» атты қойылымда Ленин рөлін сомдайды. Оның ойнаған барлық дерлік рөлі аса шеберлікпен ойналған.
Дереккөздер
[өңдеу | қайнарын өңдеу]<references>