Синдбаднама

Синдбаднама – парсы-тәжік әдебиетінің көне мұрасы болып келеді. Ханның баласы және оның әйелінің опасыздығы туралы әңгімелерден құралған болатын. Синдбаднама ертедегі үнді әдебиетінен тараса керек. Ол 5–6 ғасырлар арасындағы болған пехлеви жазуынан белгілі. 8 ғасырларда араб тіліне, одан кейін Еуропанның көптеген тілдеріне аударылды. Ал 10 ғасырларда Фанарузи пехлеви тексінен парсышаға аударды. Осы нұсқа 12 ғасырдың 70 жылдары Захиридің әдеби өңдеуінен өтіп, бізге жетті.