Ұялық тоғышарлақтығы
Ұялық тоғышарлақтығы - кұстардың ұрғашылары ұрыұтанған жұмыртқаларын бөтен ұяға салып, ұрғтағына қамқоршылық көрсетпей, тұқымын сақтау тәсілі. Жұмыртқа баспайды және балапандарын тамақтандырмайды. Ұялық тоғышарлақтығы қазтектестерде таралған, (32 түрі), бірақ та тұрақты құбылыс емес. Ұялық тоғышарлақтығы тұрақты түр аралық ұялық тоғышарлақтығы ұрғашылары, өзінің аналық сезімін жоғалтады. Оларға көкектің 80 түрі, 6, өгіз құстары, 3, жесірлер, 6, балкөрсеткіштер және үйректің бір түрі жатады. Паразитті түрлер, пайдаланатын тәрбиеші, түрлер саны 130,дан, (кәдімгі көкек), 1-ге дейін жетеді, (аргентиналық, өгіз құсы). Ұялық тоғышарлақтығы жұмыртқасының реңі, тәрбиеші құстар жұмыртқаларының реңімен сәйкес келеді. Жарыққа шыққан көкек бірнеше сағаттан соң өзін басып шығарған құстық жұмыртқасын немесе жаңа шыққан балапандарын ұядан лақтыра бастайды. Бұл ұя иесінің өсімталдығын арттырады.[1]
Дереккөздер
[өңдеу | қайнарын өңдеу]- ↑ Орысша-қазақша түсіндірме сөздік: Биология / Жалпы редакциясын басқарған э.ғ.д., профессор Е. Арын - Павлодар: «ЭКО» ҒӨФ. 2007. - 1028 б. ISBN 9965-08-286-3
Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |
Бұл — мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет. |