Әл-Калабади

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Әл-Калабади (немесе әл-Калабази), Әбу Бәкір Мұхаммедб. Исхақ әл-Бұхари (990 немесе 995 жылы өлген ) - ханафиттік факиһ, араб тіліндегі мистицизм тақырыбына арналған ең алғашқы жүйелі еңбектердің бірінің авторы. Бұхара маңындағы Калабад қ-нда туған. Құқық (право) дәрісін Мұхаммед Фадлдан алды, сопы шейх Қасым Фаристің шәкірті. Ол жазған 5-8 шығарманың екеуі ғана сақталған. Олар - Пайғамбардың (с.а.у.) кейбір хадистері - Маани әл-ахбарға этик. тұрғыда жазылған қысқаша түсініктеме және Исламның алғашқы үш ғасырында мұсылман мистицизмін зерттеуде негізгі еңбектердің бірі болған шығарма - «ат-Таарруф лимазһаб ахл ат-тасаууф». Бұл бізге жеткен еңбектердің ішіндегі соттардың салт-жоралары мен көзқарастары жүйесін баяндауыш мистицизмнің үйлеспейтін заңдарын Исламның жағдайымен табыстыруға тырысқан, суфизмнің мұсылмандықтан шықпайтынын, оның мұсылмандық ілім екенін анықтаған бірінші еңбек.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Ислам. Энциклопедиялық анықтамалық. Алматы: “Аруна Ltd.” ЖШС, 2010 ISBN 9965-26-322-1