Әйел тілі
Әйел тілі ( орыс. женский язык ) — әйелдердің талғамына сай қолданылатын тілдік бірліктердің шартты атауы. Әйелдердің әлеуметтік, діни, танымдық шектеулер мен тиымдарды сақтай отырып, сондай-ақ өзара немесе еркектермен қарым-қатынаста қолданылатын тіл. Әйел тілі әдетте өте консервативті, әйелдер сөздік қорында эмоционалды-бағалауыштық сөздер (көбіне кішірейту-аялау) және эвфемизмдер өте көп.[1] Әйел тілінің ерекшелігі әлеуметтік, діни, салт-дәстүр факторларына байланысты туған. Әйел тілі кейбір тілдерде (чукот тілінде) фонологиялық жүйеге, кейбір тілдерде (араб диалектілерінде, 20 ғасыр басындағы қазақ, алтай тілдерінде) лексика жүйесіне қатысты болып келеді.[2] Мысалы: қазақ әйелдері күйеуінін жақын туыстарын, ауылдың үлкендерін өз аттарымен атамай, өздерінше ат қойып алатын болған. Ал жапон тілінде әйел тілі есімдік жүйесінде кездеседі.[3]
Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]
- ↑ Абасилов А. Әлеуметтік лингвистика сөздігі.-Қызылорда, 2008.-145 бет.
- ↑ Қазақ тілі. Энциклопедия. Алматы: Қазақстан Республикасы Білім, мәдениет және денсаулық сақтау министрлігі, Қазақстан даму институты, 1998 жыл, 509 бет. ISBN 5-7667-2616-3
- ↑ Тіл білімі терминдерінің түсіндірме сөздігі — Алматы. «Сөздік-Словарь», 2005 жыл. ISBN 9965-409-88-9
 | Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |
 | Бұл мақалада еш сурет жоқ.
Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз.
|
|
Бұл — мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет. |