Авесталық тіл
| Авесталық тіл | |
| Елдер: | |
|---|---|
| Аймақтар: | |
| Күйі: |
құдайға құлшылық ету тілі, жойылған |
| Жойылды: |
шамамен б.з.д. VII ғ. |
| Классификация | |
| Санаты: | |
| |
| Жазуы: |
бастапқыда жазысыз, сосын авесталық әліпби |
| Тіл коды | |
| МЕСТ 7.75–97: |
аве 016 |
| ISO 639-1: |
ae |
| ISO 639-2: |
ave |
| ISO 639-3: |
ave |
| Тағы қараңыз: Жоба:Лингвистика | |
Авесталық тіл (𐬎𐬞𐬀𐬯𐬙𐬀𐬎𐬎𐬀𐬐𐬀𐬉𐬥𐬀) — Иран тілдерінің көне жазбаша ескерткіштерінің бірі. Заратуштраның діни мәтіндерінің жинағы болып табылатын «Авеста» жазба монументінің тілі (орта. парс. «avastak» жинақ). IV ғ. аяғы және VI-ғасырдың басында авесталық тіл жойылды және тек құдайға құлшылық ету тілі ретінде қолданылды; сонымен қатар қазіргі зороастриялықтармен - Үндістандағы парсилар және Ирандағы гебралар қолданады.
Генетикалық-диалектикалық ақпарат[өңдеу | қайнарын өңдеу]
Авесталық тілге негіз болған ежелгі ирандық диалектің пайда болу уақыты шамамен б.з.д. II мыңжылдықтың 2 жартысы - I мыңжылдықтың 1 жартысы аралығында анықталуы мүмкін. Ол пайда болған аймақтар - Дрангиана, Ареи, Маргиана және Бактрия болуы мүмкін. «Авестадағы» қоғамның бейнесі тілдің спикерлері Каспийдің шығысында көшпенділер болғанын көрсетеді. Археологиялық тұрғыдан язс мәдениеті осы қоғамға сәйкес келуі мүмкін.