Мазмұнға өту

Аграфия

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет

Аграфия (грек. a — қаз. болымсыздық қосымшасы және grako — жазаліын)— сойлеудің әртүрлі жағдайында пайда болатын жазудың бұзылуы не жазу қабілетін толық жоғалтудан немесе сөздерді өрескел бүрмалаудан, буындар мен әріптерді тастап кетуден, әріптер мен буындарды сөз етіп қосуға қабілетсіздіктен, т.б. көрінеді. Аграфия балаларда мидың органикалық жете дамымауымен байланысты тілінің жалпы дамуы кенжелеп қалуының бір көрінісі; нашар естудің немесе саңыраулықтың салдарынан сөздерді дыбыстық талдаудағы кінәраттармен байланысты сойлеудің бұзылуынан корінуі мүмкін. Аграфия ми сырқатына байланысты сөйлеудің түрлі бұзылулары салдарынан пайда болатын жазу қабілетінен айырылуы деп те айтады. Аграфия жазу қабілетінен толық айырылу немесе сөздерді тұрпайы түрде бұрмалау, буындар мен әріпгерді тастап кету, әріптер мен буындарды сөзге біріктіре алмауда көрініс табады.[1]

Дереккөздер

[өңдеу | қайнарын өңдеу]
  1. Жантану атауларының түсіндірме сөздігі. — Алматы: "Сөздік-Словарь", 2006. - 384 бет. ISBN 9965-409-98-6