Беркшир шошқасы
Беркшир шошқасы – тез жетілгіш шошқа тұқымы. 19 ғасырдың орта шенінде Оңтүстік Англияның Беркшир графтығындағы кеш жетілетін жергілікті ірі мегежіндерді тез жетілгіш cиамдық және ішінара неапольдік, қытай шошқаларының қабанымен будандастыру арқылы шығарылған. Беркшир шошқасы Орталық Қазақстан мен Оңтүстік Қазақстан шаруашылықтарында өсіріледі. Беркшир шошқасы өндірістік будандастыру үшін ең тиімді тұқым. Қазіргі беркшир шошқасының дене бітімі жақсы жетілген, басы жеңіл, мойны жуан, кеудесі кең, арқасы жалпақ. Түсі қара, қара қоңыр, бақайында және құйрық ұшында ақ жолақтары болады. Терісі жұқа, қалың қылшықты. Сүйегі жеңіл әрі берік. Ересек қабандарының орташа салмағы 220 – 250 кг (ауырлары 250 – 280 кг), ал мегежіндері 180 – 200 кг. Төлділігі – 8 – 9 торай, тәулігіне 600 – 700 г салмақ қосады. Ет шығымы 88%.[1]
Дереккөздер
[өңдеу | қайнарын өңдеу]- ↑ «Қазақстан»: Ұлттық энцклопедия / Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы «Қазақ энциклопедиясы» Бас редакциясы, 1998 жыл, ISBN 5-89800-123-9, II том
 | Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |
|
Бұл — мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет. |