Вениамин Иванович Ларин

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту
Вениамин Иванович Ларин

Вениамин Иванович Ларин(23.12.1920, Ресей, Алтай өлкесі, Шипунов ауданы, Белоглазово селосы - 1987, Мәскеу) - жазушы, журналист, көркемсөзші.

  • Еңбек жолын Семей қалалық ауруханасында фельдшер болудан бастаған.
  • Мүғалімдер институтын бітірген соң, Шығыс Қазақстан облысындағы Предгорненский орта мектебінде ұстаздық еткен.
  • 1942 жылы Өскемен гидростанциясы құрылысында комсомол жетекшісі
  • 1945 жылы Шығыс Қазақстан облыстық комсомол комитетінің хатшысы
  • 1949 жылы Алматыда — «Ленинская смена» газеті редакторының орынбасары
  • Қазақстан ЛКЖО Орталық комитеті үгіт және насихат бөлімінің меңгерушісі
  • республикалық «Білім» қоғамы басқармасының жауапты хатшысы
  • телевидение және радио хабарлары жөніндегі мемлекеттік комитет төрағасының бірінші орынбасары
  • «Огни Алатау»
  • «Вечерняя Алма—Ата» газеттерінің редакторы қызметтерін атқарған.
  • 1974 — 1985 жылдары «Простор» журналының редакторы.

Шығармалары[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Алғашқы очерктер кітабы 1956 жылы шыққан. «Бәрі де есте қалады» повесі, көптеген очерктері шетел тілдеріне аударылған.[1]

  • Спроси у своего сердца. Повесть. А, «Жазушы», 1970;
  • Земле нужны звезды. Повести и очерки. А., «Жазушы», 1972;
  • Бек прожить. Повести, рассказы, очерки. А., «Жазушы», 1976;
  • Баллада о первой палатке. Документальные повести и очерки. А., «Жазушы», 1980;
  • Всеостается нам. ДИП корпус. Очерки. А., «Жазушы», 1983.

Марапаттары[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  • Еңбек Қызыл Ту
  • «Құрмет Белгісі» ордендері
  • «Еңбектегі ерлігі үшін» медалімен марапатталған.
  • Қазақстанның еңбек сіңірген мәдениет қызметкері.

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Қазақстан жазушылары: Анықтамалық/Құрастырушы: Қамшыгер Саят, Жұмашева Қайырниса - Алматы: «Аң арыс» баспасы, 2009 жыл