Вениамин Иванович Ларин

Вениамин Иванович Ларин

Вениамин Иванович Ларин(23.12.1920, Ресей, Алтай өлкесі, Шипунов ауданы, Белоглазово селосы - 1987, Мәскеу) - жазушы, журналист, көркемсөзші.

• Еңбек жолын Семей қалалық ауруханасында фельдшер болудан бастаған.
• Мүғалімдер институтын бітірген соң, Шығыс Қазақстан облысындағы Предгорненский орта мектебінде ұстаздық еткен.
• 1942 жылы Өскемен гидростанциясы құрылысында комсомол жетекшісі
• 1945 жылы Шығыс Қазақстан облыстық комсомол комитетінің хатшысы
• 1949 жылы Алматыда — «Ленинская смена» газеті редакторының орынбасары
• Қазақстан ЛКЖО Орталық комитеті үгіт және насихат бөлімінің меңгерушісі
• республикалық «Білім» қоғамы басқармасының жауапты хатшысы
• телевидение және радио хабарлары жөніндегі мемлекеттік комитет төрағасының бірінші орынбасары
• «Огни Алатау»
• «Вечерняя Алма—Ата» газеттерінің редакторы қызметтерін атқарған.
• 1974 — 1985 жылдары «Простор» журналының редакторы.

Шығармалары

Алғашқы очерктер кітабы 1956 жылы шыққан. «Бәрі де есте қалады» повесі, көптеген очерктері шетел тілдеріне аударылған.

• Спроси у своего сердца. Повесть. А, «Жазушы», 1970;
• Земле нужны звезды. Повести и очерки. А., «Жазушы», 1972;
• Бек прожить. Повести, рассказы, очерки. А., «Жазушы», 1976;
• Баллада о первой палатке. Документальные повести и очерки. А., «Жазушы», 1980;
• Всеостается нам. ДИП корпус. Очерки. А., «Жазушы», 1983.

Марапаттары

• Еңбек Қызыл Ту
• «Құрмет Белгісі» ордендері
• «Еңбектегі ерлігі үшін» медалімен марапатталған.
• Қазақстанның еңбек сіңірген мәдениет қызметкері.