Гелиотехника
Гелиотехника (гелио және техника) – техниканың Күн радиациясы энергиясын пайдалануға қолайлы энергияның басқа түрлеріне түрлендіруді зерттейтін саласы.
Сондай-ақ ол гелиоқондырғыларды жобалау, жасау және зерттеу мәселелерін де қамтиды. Гелиотехника құрал-жабдықтарын аз энергия талап ететін шашыраңқы орналасқан тұтынушыларды жабдықтайтын басқа энергия көздері болмаған жерлерде, не оларды салу экон. тұрғыдан тиімсіз болған жағдайларда, сондай-ақ ғарышта қолдану тиімді болып есептеледі. Қазақстанда Гелиотехникамен тұңғыш шұғылданған В.Н.Бухман болды. Ол 1926 жылы Зайсан қаласыннда (Шығыс Қазақстан облысы) «күн асханасын» құрастырып, гелиотерапия (күн сәулесімен емдеу) мәселесімен айналысты. ҚазПИ-де (қазіргі ҚазҰПУ) Күн сәулесінің көмегімен суды тұщыландыратын қондырғылардың тиімді параметрлері және оптикалық талшықтар арқылы күн энергиясын жеткізу (П.Жұбалиева, Ү.Жадыраев], т.б.), ҚазМУ-да (қазіргі ҚазҰУ) күн энергиясын электр энергиясына түлендіру мәселелері (Ш.Сәрсембинов, т.б.) зерттелді.[1]
Дереккөздер
[өңдеу | қайнарын өңдеу]Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |