Географиялық зоналылық

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Географиялық зоналылық - Жердің географиялық қабығының бөлшектенуінің заңдылығы. Бүл Күн сәулесі энергиясының ендіктер бойынша (экватордан полюстерге қарай азаюының) таралуынын сипатына және ылғалдануының біркелкі еместігіне сәйкес географиялық белдеулер мен зоналардың бірізді және анық ауысымы бойынша байқалады. Географиялық зоналылықтың өзіндік климаттық, гидрографиялық, геохимиялық, геоморфологиялық, топырақтық және биогеографиялық процестері болады. Ол ірі жазықтарда (мысалы, Шығыс Еуропа жазығы, Батыс Сібір жазығы ) өте анық байқалады. Тауларда зоналылық биіктік белдеулікке тән бөліктердің ауысымында байқалады да, беткейлердің экспозициясының әсерінен күрделене түседі.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі: География және геодезия. — Алматы: "Мектеп" баспасы, 2007. — 264 бет. ISBN 9965-36-367-6