Глаголица

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Глаголица (словянша: глаголь - сөз, сөйлеу) - екі славян әліппесінің бірі. Алфавиттік құрамы, әріптердің орны мен дыбысты мағынасы жақтарынан түгелдей дерлік Кириллицамен сәйкес келеді. Бірақ әріптерінің формалық жағынан өзіндік ерекшелігі бар. Кейбір ғалымдардың пікірі бойынша, осы әліппенің құрастырушы Кирилл (Константин-Философ) - славян ағартушының бірі. 60-шы жылы Моравияда қолданылған. Кейіннен Болгария мен Хорватияға еніп, онда XVIII-ші ғасырдың аяғына дейін пайдаланылған. Кей-кейде Ежелгі Русьте де пайда болатын.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Орысша-қазақша түсіндірме сөздік: Лингвистика / Жалпы редакциясын басқарған э.ғ.д., профессор Е. Арын – Павлодар: «ЭКО» ҒӨФ. 2007. ISBN 9965-08-235-9