Ерітінділердің қатуы және қайнауы

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Ерітінділердің қатуы және қайнауы. Әрбір таза заттың өзіне тән белгілі қату және қайнау температуралары болады.Суда бір затты еріткенде, бу қысымы кемиді. Соның салдарынан 1000°С ерітіндінің бетіндегі бу қысымы 101,3 кПа кем болады; оны атмосфералық қысымға жеткізу үшін, ерітіндіні 1000°С жоғары қыздыру керек. Сондықтан, ерітіндінің қайнау температурасы еріткіштікінен жоғары болады. Демек, еріген зат, ерітіндінің қату температурасын төмендетіп, қайнау температурасын жоғарлатады. Ерітінділердің қату және қайнау температураларын өлшеп, оны сан жағынан есептеген Рауль болатын. Оның экспериментальдық қорытындылары Рауль заңы деп аталады.

  • 1. Қату температурасының төмендеуі, еріткіштің сол салмақ мөлшерінде еріген заттың мөлшеріне пропорционал.

2. Түрлі заттардың эквимолекулалық мөлшерлері бір еріткіштің бірдей етіп алынған мөлшерінде ерітілген болса, ол ерітінділердің қату температурасы бірдей градус санына төмендейді. Бір моль затты 1000 г еріткіште еріткендегі қату температурасының төмендеуі әрбір еріткіштің өзіне тән тұрақты шама. Оны еріткіштің криоскопиялық константасы дейді.

  • Ерітіндінің қайнау температурасының көтерілуі жөнінде де Рауль осындай заңдар тапқан. Бір моль зат 1000 г еріткіште ерігендегі қайнау температурасының көтерілуін еріткіштің эбулиоскопиялық константасы дейді.

Рауль заңы былай жазылады: Δt = K· C Мұндағы t қату температурасының төмендеуі, қайнау температурасының көтерілуі; К – криоскопиялық немесе эбулиоскопиялық константа: С - 1000 г еріткіште еріген заттың моль саны. [1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. IТлепиева Г.Ш. Т48 Бейорганикалық химия курсы: Оқу құралы - Ақтау, Ш.Есенов атындағы КМТжИУ, 2010 ISBN 978-601-7276-25-6