Есту сүйекшелері

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Есту сүйекшелері (слуховые косточки); (ossicula auditus; лат. ossicula — сүйекшелер және auditus — есіту) — ортаңғы құлақтың дабылдық сүйек қуысында орналасып, бір-бірімен буын және бұлшықеттер арқылы қозғалмалы байланысқан сүйекшелер. Оларға балғаша, төс, жасымықша және үзеңгіше сүйекшелер жатады.

Балғаша сүйекше: бас, мойын және тұтқадан тұрады. Оның басы төс сүйекшемен буынды байланысады, ал тұтқасы дабыл жарғағымен жалғасады. Төс сүйекше: денеден, ұзын және қысқа аяқшалардан құралған.. Оның денесі балғашаның басымен қозғалмалы байланысады. Төс сүйекшенің қысқа аяқшасы дабыл қуысының қабырғасына байламмен бекітеді. Ал ұзын аяқша үзеңшеге сүйекше буын арқылы жалғасады. Буын аралығында кішкентай жасымықша сүйекше орналасады. Үзеңгіше сүйектің басы және табаны болады. Оның басы төс сүйекшемен буын арқылы байланысады. Ал табаны ішкі құлақтың кіреберісіндегі терезені жауып тұрған ішкі дабыл жарғағымен жалғасады.Есту сүйекшелері сыртқы дабыл жарғағының қолғалыстарын ішкі құлақ кіреберісіндегі ішкі дабыл жарғағына жеткізеді.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Биоморфология терминдерінің түсіндірме сөздігі / — Алматы: «Сөздік-Словарь», 2009 жыл. ISBN 9965-822-54-9