Жарықшақты снаряд

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Жарықшақты снаряд — негізгі максаттағы артиллериялық снаряд (мина). Оның жарылысы кезінде нысана корпустың жарыкшақтары жоне жарылыстың өнімдері, сондай-ақ соққы толқынымен жойылады. Ол қарсыластың әскери техникасы мен ашық жерде немесе жеңіл тасалар артында орналасқан адам күшін, сондай-ақ ұшу аппараттарын жою үшін жер үсті, зениттік, теңіз артиллериясы мен авиация қару-жарағында колданылады. Жарықшақты снарядтар корпустан, жарылу зарядынан (тротил, тэн, гексоген, тротил мен гексогеннің қоспалары мен қосындысы т.б.), алғы белбеу мен жарғыштан тұрады. Кейбір жарықшақты снарядтар (зениттік, авиациялык) трассерлермен (атысты реттеу үшін) және өзін-өзі жойғышпен (егер снаряд нысананың жанынан ұшып өтсе, оны қопару үшін) жабдықталады. Жарықшақты снарядтың әр түрлі корпусы болаттан жоне шойыннан жасалады. Жарылғыш заттағы қопару зарядының салмағы снарядтың жалпы салмағының 5-14 пайызын құрайды. Снарядтың жою әрекеті нысананың сипатына және атыс жағдайына, жарылыс кезіндегі жарықшақ санына, олардың түрлеріне, ұшуының бастапқы жылдамдығына, салмағына карай жарықшақтардың таралу қашықтығына байланысты. [1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі: Әскери іс. Алматы:"Мектеп" ААҚ , 2001