Желдік толқындау

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Желдік толқындаумұхиттардың, теңіздердің, көлдердіӊ және басқа су объектілерінің айдынында жел толқындарыныӊ калыптасу, даму және таралу процесі. Желдік толқындау үш кезеңнен тұрады.Бірінші кезең — күшейетін желдік толқындау, толқындар биіктігі мезгіл сайын жоғарылайды. Алдымен желдің жылдамдығы 0,7 - 1,0 м/с болғанда мөлшері аз екі өлшемді капиллярлық толқындар — шымырлану пайда болады. Содан соң жел күшейгенде едәуір ірі үш өлшемді толқындар қалыптасады. Ірі толқындар бетінде әдетте кішкентай екінші толқындар пайда болады. Бұл кезеңде толқындау ретсіз болады, яғни толқындар сипаты бір толқыннан екіншісіне қарай өзгереді. Егер жел үзақ уақыт түрақты болса, онда екі өлшемді толқындарға біршама жақын толқындау пайда болады. Олар осы желге және суқоймаға жөне шектеулі биіктігіне жетеді, ол тұрақты сақталады - бүл тұрақталған желдік толқындаудыӊ кезеңі болады. Жел тоқтағанда немесе баяулағанда үшінші кезең - басылатын желдік толқындау басталады. Бұл кезенде толқындар биікіігі төмендейді. Көлемді жөне терең суқоймаларда, негізінен теңіздер мен мұхиттарда, желдік толқындау кішкентай толқынға ауысады.

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

[1]

  1. Экологиялық Энциклопедия — 2007. — ISBN 9965-814-06-6.