Жылу пеленгаторлық станция

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Жылу пеленгаторлық станция — жылулық контраст энергиясын, яғни бақылауға алынған объектінің жобаланатын аясы мен объектінің жылулық сәулеленуінің айырмашылығын қолдану принципімен жұмыс істейтін қабылдағыш-күшейткіш қондырғы. Жылу пеленгаторлық станция сәулелі энергия (инфрақызыл сәуле) тарататын объектілерді табуға, пеленгті және оған дейінгі қашықтықты анықтауға қолданылады. Жылу пеленгаторлық станция орнатылған жеріне және қолданылу мақсатына байланысты кемелік, жағалық, ұшақтық және зениттік болып бөлінеді.

  • Жылу пеленгаторлық станцияның құрамына қабылдау айнасы, фокусында күшейткіш орналастырылған, сәулелі энергияны қабылдағыш;
  • Бұрылатын құрылғы; басқару пульті, сигнал индикаторлары және қоректендіру көздері кіреді.

Жылу пеленгаторлық станция түнгі көру аспаптарының пассивті қатарына жатады. Оның көмегімен 35 км қашықтықтағы теңіз нысаналарын (су үсті кемелерін), жергілікті жердің бедеріне қарай 1-2 км қашықтықтағы танктер мен автомобильдерді пеленгтеуге болады.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі: Әскери іс. Алматы: «Мектеп» ААҚ , 2001 жыл