Жылқы жүрісінің түрлері
Жылқы жүрісінің түрлері (аллюры) — жылқының жүргендегі аяқ тастауының түрлері. Табиғи жылқы жүрісінің түрлеріне аяң, желіс, шабыс, жорға жатады.
Аяң – жылқының жай жүрісі. Мұнда ол алдыңғы оң аяғы мен артқы оң аяғын, алдыңғы сол аяғы мен артқы сол аяғын кезек алға басады. Жылқы аяңымен сағатына 7-8 км жүреді. Аяңнан біршама өнімдірек жылқы жүрісі – желіс. Ол бүлкіл желіс, бөкен желіс, сар желіс болып бөлінеді. Бүлкіл - сағатына 13-15 км жүріп тастайтын желістің ең жай түрі, одан сағатына 20 км-дей жүретін бөкен желіс ұзақ жолға ұтымды, ал сағатына 50 км-ге дейін жүретін желістің әсем де ең шапшаң түрі сар желіс. Сар желіс арнайы шығарылған желісті жылқы тұқымдарына тән. Жылқының желістен де тез жүрісі – шабыс. Шабыста жылқы артқы және алдыңғы қос аяқпен кезек, күшпен бірдей алға басады. Жылқы бар мүмкіншілігіне қарқынды шабыспен қысқа кашықтықты өте тез алады, бірақ тым ұзаққа шыдамайды. Қысқа қашықтыққа өте ұшқыр, түр-тұрпаты сұлу да сымбатты, ат спортына лайықты арнайы шығарылған жылқы тұқымдары болады. Жылқының өзгеше жүрісіне жорға мен қарғу жатады. Қарғуға жылқыны әр түрлі спорттық ойындар үшін жаттықтырады. Жаттыққан жылқы 2,5 м биіктіктен, 8,5 м ордан қарғи алады.[1]
Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]
- ↑ Ә.Байжұманұлы, К.Бекболатұлы . Мал шаруашылығы сөздігі. Алматы-2011. ISBN 978-601-7254-21-6