Заттардың физика-химиялық қасиетін және сипаттамасын кондуктометрия көмегімен анықтау

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Сұйытылған ерітінділердің электр өткізгіштігін өлшеу Аррениус ашқан электролиттік диссоциация теориясының дамуына негіз болды.

Берілген НА әлсіз қышқылы С0 концентрациясымен схема бойынша диссоциацияланатын болса: НА —> Н+ + А-, оның диссоциация дәрежесі бойынша а шамасы ерітіндінің электр өткізгіштігі арқылы табылады: α= [Н+]/С0 = Х/Хо, (11.14)

мұндағы X - эквиваленттік электр өткізгіштігінің тәжірибелік мәні, АА - шексіз сұйытылғандағы эквиваленттік электр өткізгіштік, оны иондар козғалғыштығының қосындысы ретінде кестеден табады. Қышқыл диссоциациясының тұрақтысы арқылы диссоциация дәрежесін өрнектеуге болады: КHA = [Н+] [ A-] / [ H A ] = α2Co/(1 - α) = α2С00 - α)α

Кестеде иондар қозғалғыштығы жайлы ешбір дерек болмаған жағдайда, Кил мен мэнін тәжірибе арқылы әр түрлі концентрациядағы ерітінділердің электр өткізгіштігі бойынша анықтайды.

Сондай-ақ кондуктометрия кейбір химиялық реакциялардың кинетикасын зерттеуге мүмкіндік береді. Бұл көбіне реакцияға қағысатын немесе реакция өнімі, жалпы қоспаның электр өткізгіштігінің өзгеруіне келтіретін иондар болған жағдайда іске асады.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Құлажанов Қ.С.Аналитикалық химия: II томдық оқулық . II - том. Оқулық. Алматы:«ЭВЕРО» баспаханасы, 2005. - 464 б. ISBN 9965-680-95-7