Зақымдану тығыздығы

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Зақымдану тығыздығы[1] — зақымданған ауданның (беттің) бір өлшеміне келетін улағыш заттардың (УЗ) мөлшері, химиялық жағдайды сипаттайтын факторлардың бірі. Ол 1 шаршы метрге келетін граммдық мөлшермен өлшенеді (г/м2.). Әр түрлі химиялық оқ-дәрілерді қолданғанда зақымданған жердің зақымдану тығыздығы біркелкі болмайды, сондықтан оның шамасы, әдетте, орта есеппен анықталады. Зақымдану тығыздығы зақымданған жергілікті жерде әрекет ететін әскерлердің жеке құрамы үшін қауіп-қатердің дәрежесін сипаттайды. Ол УЗ түрі мен оның қолданылу тәсіліне, уыттылығына, физикалық-химиялық қасиеттеріне, сонымен қатар, түрлі беттерге түскен улағыш заттар бөлшектерінің мөлшеріне байланысты болады. Көп жағдайларда зақымдану тығыздығы VX (ви-икс) типтес УЗ үшін 0,005 — 0,01 г/ш.м, ал иприт үшін 0,1 г/ш.м мөлшерінен көп болса, әскерлер үшін қауіпті болып табылады. Уақыт өте келе, ауа райы жағдайына, жергілікті жердің сипатына және УЗ-дың физикалық химиялық қасиеттеріне байланысты УЗдың әр түрлі қарқынмен өтетін булануына, олардың гидролизіне және басқа процестерге байланысты зақымдану тығыздығы төмендейді.

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі: Әскери іс. Алматы: «Мектеп» ААҚ , 2001 жыл