Зәузат (психология)

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Зәузат – адамның өз кіндігінен өсіп-өрбіген ұрпағы. Қазақ ұғымында ол жеті буынға дейінгі ұрпақтардың жиынтығын білдіреді. Сонда нақты адамның зәузатына оның баласы, немересі , шөбересі, шөпшегі, туажаты, жұрағаты жатады. Зәузаттың психологиясы оған енетін жеке адамдардың бір-біріне туыстық байланыстарының бар екенін сезуімен ерекшелінеді. Зәузат құрамына енетіндерді туыстық сана басым болады. Сондықтан олардың арасында үйленуге рұқсат етілмейді, а енетіндерді туыстық сана басым болады. Сондықтан олардың арасында үйленуге рұқсат етілмейді, бір-бірін туыс деп қорғауға, қамқорлыққа алуға дайын тұрады. [1]

  1. "Психология" энциклопедиялық сөздік, Алматы 2011