Изоляциялау

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Изоляциялау (орыс. Изолирование). Байланыс кабельдеріндегі байланыс байланыс тізбектерін құрайтын сымдарды электрлік тұрғыдан бөлектеп ұстап тұру үшін оларды изоляциялайды (оқшаулайды). Изоляциялаушы материалға қойылатын басты талап – одан өтетін ток кедергісінің неғұрлым үлкен болуы. Құрғақ ауа элкетр тогын өткізбейтін мүлтіксіз оқшаулағыш болып табылады. Бірақ жалаң ауа сымдарды бөлек ұстап тұра алмайды. Сондықтан кабель сымдарын бөлектеп ұстап тұру үшін құрғақ ауамен қатар механикалық қасиеті жағынан кабельдің беріктілігін қамтамасыз ететін аралас диэлектрик қолданылады. Байланыс кабельдерінде пайдаланылатын диэлектрикке кабельдік қағаз, полистирол, полиэтилен және поливинилхлоридтер пайдаланылады. Кабельдік қағаз төменгі жиілік диапазонында қолданылатын кабельдерде пайдаланылады. Стирофлекс деп аталатын полистиродан жасалған оқшаулағышты жоғары жиілік диапазонында қолданылатын кабельдерде пайдаланады. Физикалық-механикалық қасиеті жоғары болғандықтан, көп жағдайда полиэтилен қолданылады. Полиэтиленнің құрамына газдандырғыш зат қосып алынатын көпіршікті полиэтилен кабельдің салмағын жеңілдетіп әрі оқшаулағыш құрамында ауаның болуын қамтамасыз етеді. Байланыс кабельдерінің сымдарын бөлектеуден бірнеше түрлері бар: кордельлді, тұтас қапталған және көпіршікті, шайбалы, спиральді. [1]

  1. Радиотехника, Компьютер және Байланыс сөздігі, Алматы 2007