Кугультинов Давид Никитич

Кугультинов Давид Никитич.

File:Каспар Давид Фридрих. Автопортрет за столом.jpg

Кугультинов Давид Никитич (13.3.1922 ж.т., Ресей, Қалмақ Республикасы, Гахан-Абганара) – қалмақ ақыны. Қалмақ Республикасының халық ақыны. Мәскеудегі Әдебиет бітірген (1969). Шығармалары 1936 жылдан жариялана бастады. Алғашқы өлеңдер жинағы “Жастық жырлары” деген атпен 1940 ж. жарық көрді. “Ой көзімен” (1958), “Алтын жүрек”, “Дос көңілін жықпай” (екеуі де 1961), “Замандасым”, “Жақын мен алыс” (1972), “Кемел шақ” (1973), “Сәуір әуені” ,“Жарық нұры” (1979), “Өмір және ойлар” (1983) поэзиялық кітаптарында қалмақ жеріндегі тарихи өзгерістер, оның өткені мен болашағы, адамдардың ой-арманы, мақсат-мүддесі жайлы ой толғайды. “Моабит тұтқыны” поэмасында (1958) ақын М.Жәлилдің патриоттық бейнесі жасалған. “Нәрлі су” (1960), “Сар-Герел” (1963 – 64) поэмалары туған жерге деген сүйіспеншілікті, азаматтық борышты, кіршіксіз махаббатты жырлауға арналған. “Күнмен тең” (1960), “Ғажайып құс туралы жыр” (1961) атты филос. ертегілері ауыз әдебиеті негізінде жазылған. Оның “Замандасым” деген өлеңдер жинағы қазақ тілінде жарияланған (1968). Еңбек Қызыл Ту орденімен марапатталған..