Күнсүйгіш өсімдіктер
Навигацияға өту
Іздеуге өту
Күнсүйгіш өсімдіктер (Гелиофиты; гр. helios — Күн, phyton — өсімдік) — Күн сәулесі жақсы түсетін ашық жерде есуге бейімделген өсімдіктер (жапырақты және ақшылқылқанды ағаштар, дәнді дақылдар және т.б.); негізінен қуаңшылық аймақтарда өсетін өсімдіктер (алабота, қалампыр, күрделі- гүлділер, сүтгіген және т.б. тұқымдасқа жататын өсімдіктер). Олардың жапырақтары ұсақ, өркендері өте тармақталған, жапырақтарында кейде балауызды жұқа қабат, едәуір мөлшерде пигмент болады және т.б. Өсімдіктер өсетін жерлерде жарык түсу жағдайын сипаттау үшін салыстырмалы жарық үлесі, яғни, сырттан түсетін жарықтың жалпы мөлшерінен пайызбен көрсетілетін сол жердің жарықтану ұғымы қолданылады. Сондықтан күнсүйгіш өсімдіктер үшін (шырша, самырсын, т.б.) - 1-3%.[1]
Дереккөздер
[өңдеу | қайнарын өңдеу]- ↑ Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі: Экология және табиғат қорғау / Жалпы редакциясын басқарған – түсіндірме сөздіктер топтамасын шығару жөніндегі ғылыми-баспа бағдарламасының ғылыми жетекшісі, педагогика ғылымдарының докторы, профессор, Қазақстан Республикасы Мемлекеттік сыйлығының лауреаты А.Қ.Құсайынов. – Алматы: «Мектеп» баспасы» ЖАҚ, 2002 жыл. – 456 бет. ISBN 5-7667-8284-5
 | Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |
|
Бұл — мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет. |