Көмірдің тұтқырлығы

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Көмірдің тұтқырлығы - морттыққа кері қасиет, физикалық шамасы анықталмаған. Көмірдің тұтқырлығы генетикалық факторларға байланысты: ең тұтқыры сапропель көмірлері (бокхед, сапроколлит). Гумус көмірлері мен күлді көмірлердің тұтқырлығы төмендеу.

Көмірдің ылғалдылығы[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Көмірдегі Ү индексімен белгіленетін ылғалдың мөлшері. Көмірдің ылғалдылығынын түрлері: 1)сыртқы (кеніштік, таужыныстық) ылғалдылық — көмірден ағып кетеді және 20 ± 5°С- та ауадағы құрғақ күйге жеткенде жоқ болады; 2) ішкі (гигроскоптық, адсорбциялық) ылғалдылық — көмір затымен байланысты, талдау кезінде оны аналитикалық (\У°) немесе лабораториялық (\ҮЛ) деп атайды. Сыртқы және ішкі Көмірдің ылғалдылығы жұмыстық (\Ү*) немесе жалпы ылғалдылықты құрайды.

Көміржаралу[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Өсімдік затының көмірге айналуының екі сатыдан тұратын процесі. :Бірінші саты — өсімдік затының жиналуы және шымтезекке айналуы; процесс биохимиялық факторлар ықпалынан шымтезекті жабын тау жыныстары жапқанға дейін жүреді. :Екінші саты — жер қойнауында шымтезектің қоңыр көмірге және қолайлы геологиялық жағдайларда қоңыр көмірдің тас көмірге, антрациткеайналуы.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі: Геология— Алматы: "Мектеп" баспасы", 2003.ӀSВN 5-7667-8188-1 ӀSВN 9965-16-512-2