Лексикалық минимум

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту


Лексикалық минимум – оқушылардың оқу мерзімінің белгілі бір аралығында міндетті түрде меңгеруге тиісті лексикалық бірліктері. Лексикалық минимум сандық және сапалық құрамы оқу мақсатына, оқу кезеңіне және тілді үйренуге бөлінген оқу сағатының санына байланысты болады. Әдістемелік әдебиеттерде лексикалық минимумды іріктеудің мынадай қағидаттары сипатталған: статистикалық қағидат (мұнда сөздерді іріктеу белгісіне оның жиілігі, кең өрістігі, қолданылымдығы, қажеттілігі немесе даярлығы жатады), әдістемелік қағидат (мұнда оқыту кезеңі, қатынас саласы мен тақырыбы есепке алынады), лингвистикалық қағидат (мұнда сөздердің тіркесу қабілеттілгі, сөзжасамдық құндылығы, стилистикалық шексіздігі, т.б. негізге алынады). Қазіргі әдістемеде лексикалық минимум тілді меңгеру деңгейіне қарай және оларды таңдап алу қағидатына бағытталған. Қазақ тілін шет тілі ретінде қарапайым деңгейде меңгерудің лексикалық минимумы шамамен 800 бірлік, базалық деңгейіне – 1300, сертификаттау деңгейіне 2300 бірлікті құрайды.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Абасилов А. Әлеуметтік лингвистика сөздігі. – Алматы, 2016.- 91 б.