Мақсатты салықтар

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту
A.
Салық билеті.

Мақсатты салықтар[1]– мемлекеттің белгілі бір іс-шараларды жүргізуге қаражат жұмылдыру нысаны.

Толығырақ[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Әдетте салық қайсыбір нақты шығынды жабуды мақсат етпейді. Бірақ кей жағдайда мақсатты салықтарды енгізуге тура келеді: 1) пайдалы екеніне сенімді салық төлеуші салықты ықыласпен төлейді. Мұндай салық нақты мемл. органға үлкен тәуелсіздік беру үшін енгізіледі; 2) салықтың мақсатты сипаты белгілі бір табыс алу үшін шығын жұмсау қажеттігімен ақталады (мыс., пайдалы қазбаларды өндіру табиғатты-қалпына келтіру жұмыстарын жүргізуді, жаңа кеніштерді барлау жұмыстарын жүргізуді қажет етеді, бұл үшін жер қойнауын пайдаланушылардан минералдық шикізат базасын қалпына келтіруге аударым енгізіледі). Дамыған елдердің салық жүйесінде мақсатты салықтар негізінен жергілікті бюджеттердің кіріс көзі ретінде сақталған. ГФР-де мемлекеттік мақсатты салықтар ретінде жағдаяттық салық енгізілген, ол жағдаяттық қорға түсіп, құлдырау кезеңінде экономиканы қаржыландыру үшін пайдаланылады. Бұрынғы КСРО-да мақсатты салықтар 1920 – 30 жылдары аштыққа ұшырағандарға көмек көрсету, індетке қарсы күресу, балалардың тұрмысын жақсарту, мәдени-тұрғын үй құрылысын кеңейту үшін енгізілді. КСРО-ның бойдақтар, жалғызілікті және шағын отбасылы азаматтар салығы өзінің әлеуметтңк-экономикалық мәні бойынша мақсатты салықтар болды.

Қазақстанның салық жүйесі[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Қазақстанның салық жүйесінде тұрғын-үй қорлары мен әлеуметтік-мәдени нысандарды ұстауға арналған салық, жол қорларын құрау көзі болып табылатын салықтар, минералдық-шикізат базасын қалпына келтіруге аударым, су үшін төлемақы, басқа да мақсатты алымдар нысаналы мақсаттарға жұмсалады.

Сілтемелер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

<references>


  1. «Қазақстан»: Ұлттық энцклопедия / Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы «Қазақ энциклопедиясы» Бас редакциясы, 1998 жыл. ISBN 5-89800-123-9, X том