Мінеу

Мінеу. Бұл сөздің де ежелгі мағынасы өзгеріп, қазір «біреудің кемшілігін көрсету, сынау...» сияқты түсінік иеленген. «... әр оқушының өзімізше кемшілігін тауып, мінеп жатырмыз» (Ә. Нұршайықов, Махабб.). М. Қашқари сөздігінде «Мүне» дыбыстық құрамдағы сөз «кесу, қырқу, кесіп қысқарту» сияқты мағыналарда қолданылған.

Осы етістік кейін келе қазақ тілінде адам мінезі мен іс-әрекетіндегі артық, көрер көзге әбес жағдайларын сөз арқылы әшкере, ашып айтып, жоюға ниеттену қалпын білдірерлік мағынаға ауысқан. Дәл айтсақ, нақтылы қимылды білдіретін сөз дерексіз (абстракт) ұғымды білдіруге көшкен.