Нағашылап бару

Нағашылап бару (дәстүр). Халық ішінде «Балалығың ұстаса – нағашыңа бар, жігіттігің ұстаса – қайныңа бар» деген қағида бар. Әдеттегідей барыс – келіс емес, ата жолында мұның өз жөн – жосығы бар. «Жігіттің жақсы болмағы нағашыдан» дегендей, бұл жолы ерекше салтанатпен жиен жолдас – жораларын ертіп барады. Нағашылары оған құрмет көрсетеді. Мал сойып, төрге шығарып, сауық құрады. Жиен барынша еркелеп, еркін сөйлеп, арасында нағашыларының кемшіліктері болса, сынай отырып, әзілдеседі. Нағашылары жиендеріне жиенқұрығын («қырық серкеш») беріп, барынша риза етіп аттандырады. Нағашы елінде 4 – 5 күн қылдырып, аунап – қунаған жиен кетер алдында ризашылығын білдіріп аттанады. Бір ескере кететін жай: нағашы – жиен арасында бәсеке, көре алмаушылық, күндей сияқты жат әдеттер болмайды. Олар қатты әзілдескенімен, бірін – бірі көтеріп, сырттай мақтап, әрі олардың атымен мақтанып жүреді.

Дереккөздер

Кенжеахметұлы С. К – 30 Қазақ халқының салт – дәстүрлері. – Алматы: «Алматыкітап баспасы» ЖШС, 2010. – 312 бет, суретті. ISBN 978 – 601 – 01 – 0374 – 0