Нур-и-Мұхаммед

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Нур-и-Мұхаммед, Мұхаммедтің нұры – ислам дінінде ізгілік бастауы, жаратылыс негізі, Алла махаббатының нысаны, ақиқатының көрінісі. Ислам сенімінде он сегіз мың ғалам жаралмай тұрып, Алла тағала Мұхаммед пайғамбардың (ғ.с.) нұрын, яғни Н. М-ті жаратқан, сол нұрдан бүкіл ғаламды, жанды-жансыз дүниені жаратқан деп біледі. “Нұр-наме” кітабында Алла өз ақиқаты мен құдіретін паш ету мақсатында Н. М-ті, оған деген шексіз махаббатынан жеті дарияны: ғы-лым, сабыр, ақыл, хикмет, фақырлық, мағрифат, кешірімділік дарияларын жаратып, сол дарияларға Н. М-ті шомдырып, жетпіс мың жыл сақтады дейді. Әбден кемеліне келген Н. М. Алланың бұйрығымен осы дариялардан шығып, тебіренгенде жүз жиырма төрт мың пайғамбарлардың рухы, Лаух, Қалам, Ғаршы, Күрсі пайда болып, алты күнде өз кезегімен жанды-жансыз дүние жаратылды деп жазылған. Ислам әдебиетінде Н. М. Адам атаның кемерінде, одан Хауа ананың құрсағында сақталып, одан Шиш пайғамбарға өтіп, осылайша пайғамбарлар арқылы жалғастықпен, Мұхаммед (ғ.с.) пайғамбардың ата-анасы Абдулла мен Әминаға жетіп, пайғамбарға өткені жайлы көптеген аңыздар бар.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Ислам. Энциклопедиялық анықтамалық. Алматы: “Аруна Ltd.” ЖШС, 2010 ISBN 9965-26-322-1