Оптикалық қашықтық өлшегіш

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Оптикалық қашықтық өлшегіш — қашықтықты тең бүйірлі ұшбұрыштың табаны (қашықтықты елшегіш базасы) мен қарсы жатқан сүйір бұрышы белгілі болғанда, оның биіктігін анықтау арқылы өлшейтін аспап. Оптикалық қашықтық өлшегішті тұрақты бұрышты және тұрақты базалық деп бөледі. Кейінгілері монокулярлық және бинокулярлық (стереоскопиялық) болып бөлінеді. [1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі: Әскери іс. Алматы:"Мектеп" ААҚ , 2001