Соры қалың соққы жеген пышанамыз...
«Соры қалың соққы жеген пышанамыз...» — Абайдың 1896 ж. жазған өлеңі. Ақын бешенесіне «соққы жеу» жазылған, «соры қалың» қазақтың құр мақтанмен, жауырды жаба тоқып, өзін-өзі алуан ғұмыр кешетініне, сүйектен өтер сөздің «құр дәрімен атқандай» дарымайтынына пұшайман болады. Өлең қара өлең үлгісінде жазылған.
Басылымдарында текстол. өзгерістер кездеспейді.
Туынды ағылшын, түрікмен, араб, қарақалпақ, қырғыз, орыс, өзбек, татар, тәжік, түрікмен, ұйғыр т. б. тілдеріне аударылған.[1]
Өлең[өңдеу | қайнарын өңдеу]
Соры қалың соққы жеген пышанамыз
Қайтіп суып, жалғаннан күсе аламыз.
Құр дәрімен атқанға өлмейді,
Өмірі мақтаншаққа нысанамыз.[2]
Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]
- ↑ Абай. Энциклопедия. – Алматы: «Қазақ энциклопедиясының» Бас редакциясы, «Атамұра» баспасы, ISBN 5-7667-2949-9
- ↑ https://bilim-all.kz/olen/547-Sory-qalyn-soqqy-zhegen-pyshanamyz
 | Бұл мақалада еш сурет жоқ.
Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз.
|
 | Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |
|
Бұл — мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет. |