Софистер - "даналықтың", "шешендіктің" кәсіби үстаздары ретінде көрінген ежелгі грек философтарын осылай атаған (б.з.б. V г.). Софистердің бірегей мектебі болған жоқ. Діннен бас
тарту, табиғат кұбылыстарын ұтымды түсіндіру, этикалық және
әлеуметтік релятивизм — олардың ортақ көзқарасы болып табылады. Софистердің негізгі тобы ("аға" Софистер) құл иеленушілікдемократияны жақтады. Оларға ортақ касиет — табиғатты жалпы материалистік тұрғыдан түсіндіру.[1]
