Строфика
Строфика [өңдеу | қайнарын өңдеу]
Қолданылуы[өңдеу | қайнарын өңдеу]
Строфика- әдебиет тану ғылымының өлең шумағын зерттейтін саласы. Сонымен қатар «Строфика» деген ұғым белгілі бір ақынның өлең- жырлары, поэма- дастандарындағы шумақтық өрнектер деген мағынада да қолданылады. (Мысалы, Пушкиннің Строфикасы т.б ). Өлең-жырларда бір шумақ екі жолдан , яғни екі тармақтан басталады. Мағынасы жағынан жекеленген өлеңнің екі жолы- шумақтың ең қарапайым, ықшамды түрі. Бұл шумақ мақал-мәтел, нақыл сөздерде әсіресе мол қолданылады. Көлемді өлең жырларда ең көп кездесетін шумақ төрт тармақты. Сонымен қатар поэзияда алты, сегіз тармақты шумақтар да қолданыла береді. Пушкиннің «Евгений Онегин» атты романында 14 тармақты шумақ қолданылған. Абайдың «Сегіз аяғы»- сегіз тармақтан құралған шумақты өзінше қиюластырып, шебер қолданудың тамаша үлгісі. [1]
Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]
- ↑ Қазақ Совет Энциклопедиясы. Алматы қаласы,1977 ж. 10-том, Самал Жел-Тегене. 427-бет