Сөздердің байланысу формасы

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Сөздердің байланысу формасы – сөйлемдегі сөздердің өзара байланысуы негізінде қалыптасқан синтаксистік байланыс жүйесі. Қазақ тілінде синтаксистік байланыстың төрт түрі бар: қиысу, матасу, меңгеру, қабысу. Қиысу – көптеген тілдерге тән болғанымен, барлық тілдегі сыр-сипаты бірдей емес. Қазақ тілінде бастауыш пен баяндауыштың байланысуы қиысу болса, матасу – сөз тіркесінің құрамындағы бағыныңқы сөз бен басыңқы сөздің алдыңғысы ілік, соңғысы тәуелдік жалғауы арқылы, ал меңгеру – сөздердің іліктен басқа септік жалғаулары арқылы, қабысу – сөздердің орын тәртібі арқылы байланысуы болып табылады. Мұндай байланысу түрлері көптеген тілдерге тән болып келеді, ол түбір тұлғалы және аналитик. тілдерде жиі қолданылатын байланыс формасы саналады. Қазақ тіл білімінде жанасу аталатын байланыс түрі де кездеседі.

[1]

Пайдаланған сілтеме[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Қазақ энциклопедиясы