Таулы жерлерде ұрыс машиналары мен атыс қаруларынан ату

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Таулы жерлерде ұрыс машиналары мен атыс қаруларынан атутау бедері мотоаткыштар және танк бөлімшелерінің штаттық қарудан атыс жүргізуінің сапасы мен тиімділігіне әсер етеді.

Ауа райының ыстық кезінде бу мен түтіннің әсерімен нысаналар көрінісі бұлдырланып көзге алыстап кәрінеді. Нысананы барлауға үйрету бір жерде ғана өткізілмеу керек және бақылаудың тұрақты секторы болуы тиіс.

Нысананы барлауға үйретумен бір мезгілде үйренушілерді таулы жердегі атыс ережелерінің ерекшелігін ескеріп нысаналарды жою үшін бастапқы деректерді табуға жаттыктыру керек.

Қарудан 5,45 мм патрондармен 400 метрден астам қашықтыққа, ал теңіз деңгейінен 2000 метрден астам биіктік кезінде 700 метрден астам қашықтыққа ату кезінде көздеу бір бөлікке төмендетіледі.

Егер жергілікті жердің биіктігі теңіз деңгейінен 2000 м төмен болса көздеу төмендетілмей, көздеу нүктесі нысананың төменгі шетімен таңдалады.

Таулы жерлердегі атыс кезінде ұрыс машинасының қисаюы есепке алынады. Оның бүйірге қисаюы көзбен мөлшерлеу арқылы градуспен анықталады және 1000 м-ден астам ату қашықтығында мына ережелермен есепке алынады: 2000 м-ге дейінгі қашықтықта бағытты жөндеу бір мыңдыққа тең болып қабылданады, одан үлкен қашықтықтарда машинаның әр 5 градус қисаюына екі мындыққа тең қабылданады.

Түзету машинаның кисаюына қарама-қарсы жаққа алынады. Атыс позицияларын бойтаса кеңістіктері аз жерде тандау керек. Атушыны бүркемелеу үшін үлкен тастар, күз кертпештері, жарықтар, жармалар, ағаштар, бұталар қолданылады.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі: Әскери іс. Алматы:"Мектеп" ААҚ , 2001