Шалаөткізгіш монокристaлл резистор
Шалаөткізгіш монокристaлл резистор (орыс. полупроводииковый монокристаллический резистор, диффузионный резистор) — шалаөткізгіш құрамына микросхема кіретін арнайы технологиямен орындалған, мәні тұрақты резистор. Шалаөткізгіш монокристaлл резисторды транзисторлық құрылым қабатында диффузия немесе иондық лигерлеу әдістерімен алып, микросхеманы жасау үрдісінде тікелей қалыптастырады. Әдетте, шалаөткізгіш монокристaлл резисторды транзистордың базалық аймағы негізінде жасайды (үлестік беттік электр кедергісі 3 кОм/кв-қа дейін). Кедергісінің шамасы 20—50 кОм аралығында жатады. Кедергісі 1—100 Ом шалаөткізгіш монокристaлл резисторды эмиттерлік аймақта жасайды. Микросхеманың басқа элементтерінен (бөліктерінен) шалаөткізгіш монокристaлл резистор р — n өткелімен немесе диэлектрик қабатымен оқшауланады.[1]
Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]
- ↑ Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі: Электроника, радиотехника және байланыс. — Алматы: «Мектеп» баспасы, 2007 жыл. ISBN 9965-36-448-6
 | Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |
 | Бұл мақалада еш сурет жоқ.
Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз.
|
|
Бұл — электроника туралы мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. |