Шарықтау шегі

Шарықтау шегі - көркем шығармада оқиғаның әбден шиеленісіп, шегіне жетіп өрістеген кезі. Әдетте шығармадағы окиға желісінің өрбіп-дамуы бірнеше кезеңге бөлініп қарастырылады. Оқиға желісінің, яғни, сюжеттің басталуы - әрқайсысының атқаратын міндеті өзгеше болып келеді, өзіндік сипат-ерекшеліктері болады. Шарықтау шегі оқшауланып көрінетін себебі - бұл шығармаға негізгі арқау болған талас-тартыстың барынша күшейтетін түсы. Оқиға немен тынады, қай арнаға келіп саяды, кейіпкерлердің жай-күйі қандай болады - мұның бәрі оқушыға бұл сәтте әлі толық белгілі емес. Алайда оқиға әбден ширығып, шиеленісіп, тартыс-қайшылық асқындаған сайын кейіпкерлердің тағдыры не олай, не бұлай болатын кезең жақындағаны сезіліп, оқушы оқиғаның қалай аяқталатынын білуге ынтыға түседі. Сәбит Мұқановтың "Сұлушаш" поэмасында Алтайдың Сұлушашты алып қашуы, соңдарынан қуғыншылар шығуы сипатталатын түс сондай.