Шырын Мамасерікова

Шырын Мамасерікова - 1945 жылы 1 қаңтарда Жамбыл облысы, Тұрар Рысқұлов ауданындағы Жалпақсаз ауылында туған. Каменка орта мектебінің 7-сыныбын бітірген соң, Жамбыл педучилищесінде оқыды. 1963-1967 жылдары Алматыдағы Қазақ педагогикалық институтының филология факультетін бітірген. Еңбек жолын Меркі ауданындағы Гранитогор мектеп-интернатында мұғалім болып бастаған. Кейін аудандық халық ағарту бөлімінде методист, 1986 жылдан зейнетке шыққанға дейін Меркі ауданы тарихи өлкетану мұражайы директоры қызметтерін атқарған. 1986 жылдан бері Қазақстан жазушылар одағы мүшесі. «Жыл құстары», «Гәкку», «Назерке», «Нәзік нақыш», «Асылдың сынықтары», «Өлеңімнің әр жолы — өмірбаян», «Әулие бабам — Сыпатай», «Фатима», «Бақыт», «Арман гүлі» атты кітаптары жарық көрді. Ойға тарта жыр жинақтарына топтамалары енген. Бірнеше дүркін аудандық, облыстық, республикалық Ақындар айтысының жүлдегері атанды. Шорабек Айдаровпен, Әзімбек Жанқұлиевпен, Аяз Бетбаевпен, Серік Қалиевпен, т.б. айтыстары баспасөзде жарияланды. 1984 жылы «Жамбыл - Семей» республикалық айтыста І орынды иеленді. Сондай-ақ, 2006 жылы «Баянауыл басынан» атты жазба ақындардың республикалық жыр-мүшәйрасында І орынды, «Ясауитану» атты республикалық жыр сайысында ІІІ орынды жеңді. Екі рет аудандық Кеңеске, бір рет аудандық Мәслихатқа депутат болып сайланды. Төрт рет Қазақ ССР Жоғары Сотының халық заседателі болып сайланды, көптеген сот процестеріне қатысып, қоғамдық тәртіптің нығайтуына үлес қосты. 1997 жылы «Қазақстан Республикасы Білім беру ісінің үздігі» төс белгісімен, 2000 жылы Қазақстан Республикасы Президентінің жарлығымен Ерен еңбегі үшін медалімен, 2001 жылы «Қазақстан Республикасы Тәуелсіздігінің 20 жылдығы», 2016 жылы «Қазақстан Республикасы Тәуелсіздігіне - 25 жыл» медальдарымен наградталды. 2017 жылы «Ардагерлер ұйымына - 30 жыл» мерекелік медалін алды. 2011 жылдан бері төртінші шақырылған Меркі аудандық Мәслихатының кезекті 48-сессиясының шешімі бойынша «Меркі ауданының Құрметті азаматы» атағын иеленді. Сондай-ақ, 1974, 1977 жылдан социалистік жарыс жеңімпазы, 1984 жылы ВЛКСМ «Золотой колос» белгісімен, 1987 жылы ВДНХ медалімен, «ҚР Президентінің «Алғыс хатымен», аудандық, облыстық әкімшіліктің Құрмет грамоталарымен марапатталған. Күйеуі Әспетов Бейсен 1969 жылы, ұлы Әспетов Жақпар 2000 жылы қызмет бабы кезінде қайтыс болған. Екі немересі бар. Олар Алматыда оқиды.