Эдуард Карлович Пекарский

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Эдуард Пекарский Карлович [25. 10. 1858, Игумен уезі, қазіргі Минск обл., Червейск ауд.,—29. 6. 1934, Ленинград] — совет тіл маманы, якут тілін зерттеуші, этнограф, фольклорист. 1931 жылдан КСРО ғылым академиясының құрметті академигі (1927 корр. мүшесі). Харьков мал дәрігерлік институтында оқыған (1877—78). Халықшылдар қозғалысына қатысқаны үшін Якутияға жер аудардырып, 25 жыл өмірі (1881—1905) сонда өтті. Якуттардың тілін, этнографиясын, фольклорын зерттеуге арналған экспедицияға (1894—96) қатынасып, мол материал жинады. 1899 ж. «Якут тілі сөздігінің» 1-шығуын жариялады. Аян-Нелькан экспедициясында (1903) болып, Аян маңындағы эвенкілердің этнографиясын зерттеді. В. В. Радловтың көмегімен Пекарский 1905 ж. Петербургте тұруға рұқсат алды. Орыс музейінің этнография бөлімінде (1905—10), Ұлы Петр атындағы Антропология және этнография музейінде қызмет істеді. «Якут тілі сөздігін» (1—13-шығ., 1907—30), «Якут халық әдебиеті үлгілерін» (1—3-т., 1907—18; якут тілінде) баспаға әзірледі. 1914— 17 ж. Пекарский Орыс География қоғамының этнография бөлімінің хатшысы, «Живая старина» журналының редакторы (1914—17) қызметін атқарды. Өмірінің соңғы жылдарында ол КСРО ғылым академиясының Шығыс тану институтында қызмет істеп якуттар мен эвенкілердің этнографиясы жайында еңбектер (орыс және поляк тілдерінде) жариялады.

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

[1]

  1. Қазақ Совет Энциклопедиясы, 9 том