Электромагниттік спектр
Электромагниттік спектр - электромагниттік толқындарының барлық диапазондарының жиынтығы. Электромагниттік толқындар теледидарда және радиохабарда, телекоммункацияда, сонымен бірге тамақ әзірлеу үшін де қолданылады.
Электромагнитті толқындарының диапазоны
[өңдеу | қайнарын өңдеу]Электромагниттік толқындар шкаласы (v < 1021 Гц) төменгі жиілікті толқындар мен радиотолқындардан бастап, гамма сәулелерге дейінгі (v < 1021 Гц) аралықты қамтиды. Жиілік пен ұзындықтарына байланысты әр түрлі электромагниттік толқындарды шартты түрде шығарып алу және тіркеу тәсіліне, затпен өзара әсерлесу сипаты бойынша диапазондарға бөледі. Төменгі жиілікті толқындар шығару, радиотолқындар, инфрақызыл сәулелер, көрінетін жарық, улътракүлгін сәулелер, рентгендік сәулелер жәпе - гамма шығару деп диапазондарға бөлу қабылданған.
Төменгі жиілікті толқындар
[өңдеу | қайнарын өңдеу]Бұл толқындарды арнайы жасалған генераторлар мен айнымалы токтың генераторлары шығарады. Электрлік приборлар мен электрлік қозғалтқыштардың басым көпшілігі жиілігі 50—60 Гц айнымалы токпен қоректенеді.
Радиотолқындар
[өңдеу | қайнарын өңдеу]Радиосәулелерді шығаратын генераторлармен таныссыңдар. Олардың толқын ұзындықтары 10−6м-ден 5 ·104 м-ге дейінгі аймақты қамтиды.
Инфрақызыл, көрінетін жарық және ультракүлгін сәулелер шығару
[өңдеу | қайнарын өңдеу]Толқын ұзындығы 2 мм-ден 760 нм-ге дейінгі, жылулық және электрлік әсерлерден молекулалар мен атомдардың тербелісі кезінде инфрақызыл сәулелер шығады. Оны 1800 ж. Гершель ашқан еді.
Инфрақызыл толқындарды кейде жылулық сәуле деп те атайды. Адамның көзіне әсер етіп, көру сезімін туғызатын электромагниттік толқынның бөлігін көрінетін жарық дейді. Ол ұзындығы 380 нм (күлгін түс) мен 760 нм (қызыл түс) толқын аралықтарында болады және электромагниттік толқындардың диапазонында өте шамалы бөлікті құрайды.
Толқын ұзындығы 400 нм-ден 10 нм-ге дейін болатын ультракүлгін сәулелерді шапшаң электрондардың әсерінен туындайтын солғын разряд арқылы алады. Ультракүлгін сәулелерді 1801 жылы И. Риттер мен У. Волластон алғаш рет шығарған. Ультракүлгін сәулелер де инфрақызыл сәулелер секілді көрінбейді. Бірақ химиялык активтігі жоғары. Шыны ультракүлгін сәулелерді жақсы жұтады. Зерттеу жұмыстарында кварц немесе арнайы жасанды кристалдар қолданылады. Бұл сәулелерді атомдар немесе молекуладағы электрондар бір энергетикалық денгейден екінші деңгейге ауысқан кезде шығарады.
Рентген сәулелері
[өңдеу | қайнарын өңдеу]1895 жылы В . Рентген толқын ұзындығы 10 нм-ден 10−3нм болатын, ультракүлгін толқындар ұзындығынан қысқа сәуле шығарудың түрін ашты. Рентген сәулелері шапшаң электрондар мен зарядталған бөлшектер кенет тежелгенде пайда болады. Қолданылу аймағы өте кең рентген сәулелерінің көзі рентген түтіктері болып табылады. Рентген бұл сәулелердің қасиеттерін зерттеу арқылы олардың жұтылуы түрліше екенін анықтады. Көбірек жұтылатын сәулелерді "жұмсақ", нашар жұтылатын сәулелерді "қатқыл" рентген сәулелері деп атаған.
Гамма-сәуле шығару
[өңдеу | қайнарын өңдеу]Электромагниттік сәуле шығарудың ішіндегі толқын ұзындығы ең қысқасы — гамма-сәулелер. Олардың толқын ұзындығы 10−10м мен 3 · 10−13 м аралығында болады. Гамма-сәулелер қозған атом ядроларында және радиоактивті ыдырау құбылысы кезінде шығарылады. Оның көзі Жер бетінде де, ғарышта да кездеседі.
Ғарыштан келетін электромагниттік сәуле шығарудың кейбір бөлігі ғана Жер атмосферасында жұтылмай өтеді. Ал гамма-сәуле шығарудың барлығы дерлік Жер атмосферасының озон қабаты жұтылады. Жер бетіндегі тіршіліктің өмір сүруі тікелей осы озон қабатының сақталуына байланысты. Электромагниттік сәуле шығарудың жеке түрлерінің арасындағы сапалық айырмашылық толқын ұзындықтары қысқарған сайын байқала бастайды. Қысқа толқынды электромагниттік сәулелерде корпускулалық қасиеттер басым. [1]
Электромагниттік спектрдің қасиеттері
[өңдеу | қайнарын өңдеу]- Барлық электромагниттік толқындардағы магниттік күштің бағыты толқынның толқынның таралу бағытына перпендикуляр бағытталған.
- Электромагниттік толқындардағы электрлік күштің бағыты магниттік күшке де, толқынның қозғалысының бағытына да перпендикуляр.
- Электромагниттік толқындардағы магниттік күштің қуаты әрдайым электрлік күштің қуатына тең.
- Электромагниттік толқындар бірнеше үздіксіз толқындардан тұрады, олар әр түрлі болып топтасуы мүмкін, олардың кішкентай бөлігі ғана көрінерлік болуы мүмкін.
- Электромагниттік толқындар сонымен қатар элетр және магнит өрістерінің дірілдеуші (вибрацияланған) толқындары ретінде де қарастырылады, олар затта немесе барлық көлем бойынша таралады.
Оптикалық спектр
[өңдеу | қайнарын өңдеу]Оптикалық спектр (грек. optіke – көзбен қабылдау жөніндегі ғылым, лат. spectrum – көрсету, бейнелеу) - көрінетін жарықты, инфрақызыл және ультракүлгін сәулеленулерді қамтитын электромагниттік толқындардың жиынтығы.[2]
Оптикалық спектрлер – толқын ұзындығы диапазоны 103 – 10 – 3 мкм аралығындағы электрмагниттік сәуле шығару спектрлері. Оптикалық спектрлер шығару спектрлері (эмиссиондық спектр деп те аталады), жұту спектрлері (абсорбциялық спектрлер), шашырау және шағылу спектрлері болып ажыратылады. Оптикалық спектрлер физиканың бір саласы – спектроскопияда зерттеледі. Оптикалық жарыққа электромагниттік толқындар шкаласының инфрақызыл, көрінетін және ультракүлгін сәулелерінің диапазоны жатады. Түріне қарай оптикалық спектрлер сызықтық (жеке спектрлік сызықтардан), жолақтық (тығыз орналасқан спектрлік сызықтардан тұратын жолақтар) және тұтас (толқын ұзындығының кең ауқымын қамтитын) спектрлер болып бөлінеді. Тұтас спектрді термодинамикалық тепе-теңдіктегі қызған қатты денелер мен сұйықтықтар шығарады. Тұтас спектрдегі энергияның толқын жиілігі бойынша таралуы М.Планктың сәуле шығару заңына бағынады (қ. Жылулық сәуле). Сызықтық спектрлер атомдардағы электрондардың энергия деңгейлері арасындағы кванттық ауысу нәтижесінде пайда болады (қ. Атомдық спектр). Қарапайым молекулалардың электрондық, айналмалы және тербелмелі энергия деңгейлері араларындағы ауысулар жолақтық спектр береді (қ. Молекулалық спектрлер). Сызықтық және жолақ спектрлерді сиретілген газдар мен булар шығарады. Оптикалық спектрді тіркеу үшін фотографиялық әдістер, сонымен қатар ультракүлгін сәулелер диапозонында фотоэлементтік әдістер мен фотондар есептеуіштері, ал инфрақызыл сәуле диапозонында термоэлементтер мен болометрлер кеңінен қолданылады. Заттардың құрылысын, құрамын зерттеуде оптикалық спектрдің маңызы зор. [3]
Дереккөздер
[өңдеу | қайнарын өңдеу]- ↑ Физика: Жалпы білім беретін мектептің жаратылыстану-Ф49 математика бағытындағы 11 сыныбына арналған оқулық /С. Түяқбаев, Ш. Насохова, Б. Кронгарт, т.б. — Алматы: "Мектеп" баспасы. — 384 бет, суретті. ISBN 9965-36-055-3
- ↑ Орысша-қазақша түсіндірме сөздік: Физика / Жалпы редакциясын басқарған э.ғ.д,, профессор Е. Арын – Павлодар: С. Торайғыров атындағы Павлодар мемлекеттік университеті, 2006. ISBN 9965-808-88-0
- ↑ «Қазақстан»: Ұлттық энцклопедия / Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы «Қазақ энциклопедиясы» Бас редакциясы, 1998 ISBN 5-89800-123-9, VII том; Фриш С.Э., Оптические спектры атомов, М., 1963; Полатбеков П., Оптика, А., 1967; Шпольский Э.В., Атомная физика, 6-изд., т. 1, М., 1974; Ландсберг Г.С., Оптика, 5-изд., М., 1976.
Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |
Бұл — мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет. |