Электр тербелістерінің (дабылдар) күшейткіштері

Электр тербелістерінің (дабылдар) күшейткіштері (орыс. Усилители электрических колебаний (сигналов)) — күшейтілуге тиісті электр дабылын езінің қоректік энергия көзі есебінен күшейтетін құрылғы. Күшейтілетін сигнал тұрпатына қарай гармоникалық тербелістер күшейткіші (микрофондық, магнитофондық және трансляциялық күшейткіштер, үнтабақ және кинодыбыстарын жаңғыртатын, өлшеу құралдарында қолданылатын күшейткіштер) және импульстік сигналдар күшейткіштері (байланыстың импульстік жүйелерінің, теледидарлық бейнесигналдардың, радиолокациялық дабылдардың есеп-санақ машиналарының күшейткіштері) болып екі топқа белінеді. Күшейтілетін сигналдардың жиілік жолағының кеңдігі және абсолют мәні бойынша мынадай топтарға бөлінеді: тұрақты ток (0 г-тен бастап төменгі жұмысшы жиілікке дейін) күшейткіші, айнымалы ток (төменгі жұмысшы жиіліктен жоғарғы жұмысшы жиілікке дейін) күшейткіші, жоғары жиіліктер (радиоқабылдағыштар қабылдайтын модуляцияланған жогары жиіліктер) күшейткіші, аралық жиіліктер (супергетеродиндік қабылдағыштардағы қайта өзгертілген және модуляцияланған тұрақты жиілік) күшейткіші, теменгі жиілік немесе дыбыс жиілігі (адамның есту мүшесі қабылдай алатын жиіліктер жолағындағы электр тербелістері) күшейткіші, кең жолақты (теменгі жұмысшы жиілігі кГц-тен темен жоғарғы жұмысшы жиілігі мГц-тен жогары) күшейткіш, таңдаушы немесе селективтік (сигналды ете тар жиілік жолағында ғана күшейтетін, ол жолақтан тыс аймақта күшейту қасиеті күрт темендейтін) күшейткіштер — мұндай күшейткіштер резонанстык немесе жолақтық күшейткіштер деп те аталады.